Επιμέλεια Κειμένου | Έλενα Γεωργιάδου
«Η νέα τουριστική ταυτότητα της Κύπρου, ευέλικτη και περιεκτική, σηματοδοτεί μια εποχή όπου γίνεται ξεκάθαρο ότι η Κύπρος δεν είναι μόνο ήλιος και θάλασσα, μα ένας προορισμός που προσφέρεται για εξερευνήσεις και τη συλλογή αυθεντικών εμπειριών. Ένα νησί που χαρακτηρίζεται από συνεχώς μεταβαλλόμενα τοπία και χρώματα, καθώς και από πλούσια ιστορία και ποικιλομορφία. Θέλουμε η ταυτότητα να αναδεικνύει τους ντόπιους και να τους κάνει να νιώθουν υπερήφανοι για την κληρονομιά τους και ενθουσιασμένους για το μέλλον τους σε αυτό τον τόπο», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Υφυπουργός Τουρισμού (Ανάρτηση του Υφυπουργίου Τουρισμού στις 29/6 στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης).
Το λογότυπο αποτελεί τη γραφιστική αποτύπωση ενός εμπορικού σήματος μιας επιχείρησης ή οργανισμού ή ακόμη ένος ατόμου. Ένα καλά σχεδιασμένο λογότυπο θα πρέπει να συνδυάζει τα τυπογραφικά και γραφιστικά στοιχεία με τέτοιον τρόπο, ώστε αφενός να εκφράζει κάθε οργανισμό / επιχείριση /άτομο, και αφετέρου να προσελκύει το κοινό. Επίσης το λογότυπο θα πρέπει να παραμένει αμετάβλητο σε κάθε μορφή οπτικής επικοινωνίας. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το να σχεδιάσεις ένα λογότυπο θέλει καλή μελέτη και σοβαρότητα ώστε να έχει κερδίσει το στοίχημα για ένα σωστό σχεδιαστικό και τυπογραφικό αποτέλεσμα…
Πριν από λίγες μέρες, το Υφυπουργείο Τουρισμού της Κύπρου, παρουσίασε στο κοινό το νέο λογότυπο του οργανισμού. Το Ι love graphic το παρουσιάζει μέσα από τις απόψεις καταξιωμένων σχεδιαστών της Οπτικής Επικοινωνίας και ακαδημαϊκούς του χώρου μας! Aς δούμε τι λένε!
Περικλής Χριστοφορίδης | Creative Director της Ars Longa Communications
Έγινε πρόσφατα η παρουσίαση του λογοτύπου για τη νέα εταιρική εικόνα της τουριστικής Κύπρου. Το πολυαναμενόμενο λογότυπο που μετά από τρία χρόνια που ανακοινώθηκε και δύο διαγωνισμούς που δεν ολοκληρώθηκαν, δημιούργησε μεγάλο προβληματισμό για τη σχεδιαστική του αρτιότητα αλλά και για το κατά πόσο εκφράζει το τουριστικό προϊόν της Κύπρου. Στο σχεδιαστικό κομμάτι η εταιρεία που το σχεδίασε έβαλε “αυτογκόλ” στη δουλειά της αφού μας ενημέρωσε πως σχεδίασε 50 διαφορετικές εκδοχές του λογοτύπου. Συνήθως ένα λογότυπο με τόσο μεγάλη έκθεση και δυνατότητα χρήσης από συναδέλφους στην Κύπρο και στο εξωτερικό, έχει περιορισμένο αριθμό εκδοχών και σαφείς οδηγίες στο brand manual του, για να αποφεύγεται η λανθασμένη χρήση του κάθε φορά. Ένα άλλο πολύ σημαντικό τεχνικό πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει safety area και επιτρέπει στους δημιουργούς να προβάλουν μέσα στο λογότυπο εικόνες και βίντεο. Ποιος λοιπόν θα είναι ο θεματοφύλακας της μάρκας για να μπορεί να εγκρίνει το σωστό οπτικό υλικό κάθε φορά ώστε να μην είναι δυνατότερο του λογοτύπου με κίνδυνο να το εξαφανίσει; Μάλλον κανένας! Ας εξετάσουμε όμως και το επικοινωνιακό κομμάτι του νέου λογοτύπου. Σύμφωνα με το Wikepedia στη λέξη “λογότυπο” αναφέρει τα παρακάτω: «Ένα καλά σχεδιασμένο λογότυπο θα πρέπει να συνδυάζει τα τυπογραφικά και γραφιστικά στοιχεία με τέτοιο τρόπο, ώστε αφενός να εκφράζει την προσωπικότητα του οργανισμού και αφετέρου να προσελκύει το κοινό στο οποίο απευθύνεται». Η Κύπρος αποτελεί δημοφιλές προορισμό για πολλούς τουρίστες που έρχονται κατά κύριο λόγο για να απολαύσουν τις παραλίες μας (οι περισσότερες βραβευμένες με “Μπλε Σημαία”), 300 μέρες το χρόνο ηλιοφάνεια και πολλά αρχαιολογικά αξιοθέατα που ιστορικά χρονολογούνται από την αρχαϊκή περίοδο. Στο νέο λογότυπο δεν εμφανίζετε τίποτα από τα παραπάνω και αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να διαγράψουμε τα επικοινωνιακά μηνύματα που χρησιμοποιεί το Υφυπουργείο Τουρισμού σε όλες του τις εκστρατείες διαχρονικά και να προσθέσουμε ένα συναίσθημα, –την αγάπη–, που θα νιώσει ο επισκέπτης για το νησί μας. Η υπόσχεση αυτή είναι πολύ επικίνδυνη γιατί δεν μπορούσαμε να πούμε με βεβαιότητα ότι όποιος επισκεφθεί το νησί μας θα βιώσει αυτό το συναίσθημα. Μην ξεχνάμε πως άλλες πόλεις που χρόνια τώρα μιλάνε για “αγάπη” όπως το Παρίσι και η Βενετία στα τουριστικά τους σύμβολα θα βρει κανείς τον Πύργο του Άιφελ και τις Γόνδολες και όχι καρδούλες. Το λογότυπο για τη νέα εταιρική εικόνα της τουριστικής Κύπρου ουσιαστικά δεν είναι σχεδιαστικά πρωτότυπο, παρουσιάζει πολλές τεχνικές αδυναμίες, δεν εκφράζει το τουριστικό προϊόν της Κύπρου και σίγουρα δεν διαθέτει κανένα στοιχείο που να το κάνει αξιοπρόσεχτο. Αφαιρώντας την λέξη “CYPRUS” μπορείς να προσθέσεις ό,τι άλλο θέλεις χωρίς κανένα πρόβλημα, κι αυτό συμβαίνει γιατί απλά δεν διαθέτει το νέο λογότυπο κανένα στοιχειό εντοπιότητας.
Κώστας Μάντζαλος | Κοσμήτορας Σχολής Τεχνών Επικοινωνίας και Πολιτιστικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Frederick
Το να μπορεί κανείς να κρίνεις ένα λογότυπο, είναι μία διαδικασία που χρειάζεται αρκετή μελέτη ως προς το τι προηγήθηκε, τι ζητήθηκε και τι μεσολάβησε μέχρι την παρουσίασή του.
Χρειάζεται επίσης να υπάρξει κι ένας ορισμός για την έννοια και λειτουργία ενός λογοτύπου. Το λογότυπο σε γενικές και συνοπτικές γραμμές είναι ίσως από τα κυριότερα στοιχεία που καλείται ένας/μία επαγγελματίας σχεδιαστής/σχεδιάστρια να δημιουργήσει. Είναι μία διαδικασία ‘σχεδιαστικής βάφτισης’ μίας εταιρείας, ενός οργανισμού ή ακόμα και κάποιου ατόμου. Χρειάζεται να είναι απλό, ευανάγνωστο και να σκιαγραφεί το προφίλ, τη φύση και τη φιλοσοφία μίας εταιρείας, ενός οργανισμού ή ακόμα και κάποιου ατόμου. Είναι βασικά η ταυτότητα!
Για το συγκεκριμένο λογότυπο “LOVE CYPRUS”, ομολογώ ότι δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα ως προς τη διαδικασία που προηγήθηκε. Αν δηλαδή ήταν διαγωνισμός με ανοικτό κάλεσμα ή αν ήταν απευθείας ανάθεση κτλ. Ούτε πάλι γνωρίζω ένα άλλο σημαντικό στοιχείο: τι οδηγίες (brief) είχαν δοθεί ως προς τη δημιουργία του λογοτύπου και επιπρόσθετα, τι είδους επικοινωνία έχει λάβει χώρα μεταξύ πελάτη και σχεδιαστή (Υφυπουργείου Τουρισμού και Base Element). Άρα τα κενά στη γνώση μου για το συγκεκριμένο λογότυπο είναι πολλά.
Αλλά, ένα λογότυπο ή αν θέλετε μία ταυτότητα για τη χώρα μας την Κύπρο, έχει ήδη παρουσιαστεί και μέσα από την ιδιότητα μου ως ακαδημαϊκός/εικαστικός/σχεδιαστής μπορώ να έχω άποψη. Και διαβάζοντας αυτό το λογότυπο η πρώτη ανάγνωση γίνεται καθαρά σε αισθητικό επίπεδο. Βλέπω ένα λογότυπο που βρίσκεται ακόμα στη διαδικασία πειραματισμού και εξέλιξης. Ένα λογότυπο που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί και βρίσκεται σε μια διαδικασία επίλυσης. Μοιάζει με φοιτητική εργασία που χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο και ένα έξτρα σπρώξιμο να καταλήξει κάπου καλύτερα. Ιεραρχικά δίνεται η μεγαλύτερη σημασία στη λέξη ‘love’ και εμφανίζεται κάπου μετά και η Κύπρος, με ένα κάπως ουδέτερο και ανούσιο ύφος. Υπάρχει μία αδυναμία στην προσπάθεια σύνδεσης της αγάπης (love) για ή με την Κύπρο (Cyprus). Σίγουρα τα συστατικά είναι εδώ αλλά η συνταγή ακόμα να πετύχει! Σε ένα δεύτερο επίπεδο το λογότυπο διαβάζεται επίσης και εννοιολογικά. Η κατανόηση του λογότυπου σε αυτό το επίπεδο μπορεί να γίνει καλύτερα από άτομα με ανεπτυγμένη οπτική ευφυία και γραμματισμό, χωρίς φυσικά αυτό να αποκλείει οποιοδήποτε άλλο άτομο. Εδώ η προσοχή μας πρέπει να εστιαστεί στη λέξη ταυτότητα και να έχει προέκταση σε όλα τα επίπεδα που αφορούν την κοινωνική, πολιτική και εθνική μας ταυτότητα. Και σε αυτό το σημείο, βρίσκω ότι το συγκεκριμένο λογότυπο δεν μεταδίδει / αποδίδει αυτά ή τουλάχιστον κάποια από αυτά αυτά που εγώ προσωπικά πιστεύω πως είναι η ταυτότητα του τόπου μας. Φυσικά η έννοια της κοινωνικής, πολιτικής και εθνικής ταυτότητας είναι ένα φλέγον και διαχρονικά ‘άλυτο’ θέμα στην Κύπρο και ίσως είναι και αυτός ο λόγος που όσες προσπάθειες έχουν γίνει για τον σχεδιασμό λογοτύπου στο παρελθόν είχαν προβληματικές διαδικασίες αλλά και άδοξο τέλος – δείτε για τον τουρισμό διαχρονικά, δείτε για την προεδρία της Κύπρου στην ΕΕ (2012) ή ακόμα και για την επέτειο μας για τα 50 χρόνια Δημοκρατίας (2010). Κάθε φορά που ανακοινώνεται ένας διαγωνισμός λογοτύπου σε κρατική ή και ημικρατική υπηρεσία αυτό που περιστρέφεται στο μυαλό μου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Γκαρσία «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»!
Το “LOVE CYPRUS” λοιπόν μάς ανακοινώνει καθαρά και άμεσα για μία αγάπη για την Κύπρο αλλά δεν καταφέρνει να μας πείσει ή μάλλον δεν μπορεί να επιχειρηματολογήσει και να υποστηρίξει γιατί να αγαπάμε την Κύπρο!
Xάρης Τσέβης| visual designer (σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας)
Ο σχεδιασμός ενός σήματος για ένα τόσο συναισθηματικά φορτισμένο θέμα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά. Το ίδιο και η κριτική σε αυτήν. Για να την κάνεις πρέπει να γνωρίζεις με ποιο τρόπο πραγματοποιήθηκε το όλο εγχείρημα. Και βέβαια να μπορεί να αντιπροτείνει κάτι που να στέκεται καλύτερα στην κριτική όταν έρθει η σειρά του.
Σε καιρούς που η αρνητικότητα έχει κυριαρχήσει στα ΜΚΔ αισθάνομαι άβολα να γράψω. Ειδικά μη γνωρίζοντας σχεδόν τίποτα από τις συνθήκες και τις περιστάσεις.
Για όση αξία έχει η άποψη μου, θα έλεγα πως το λογότυπο αυτό είναι μάλλον μέτριο ή και πιο κάτω. Δε στηρίζεται σε κάποια εμφανή ιδέα, δεν έχει κάποια σχεδίαση που να μπορώ να εκτιμήσω, δημιουργεί ερωτηματικά για συγκεκριμένες επιλογές στην τυπογραφία, τα χρώματα κ.ά.
Ωστόσο αν μιλήσουμε πρακτικά, όλα αυτά δεν ενοχλούν ιδιαίτερα κάποιον μη ειδικό όπως το κοινό που απευθύνεται. Στοιχηματίζω πως αν επιβιώσει της αρχικής αντίδρασης, γνώμες όπως η δική μου θα ξεχαστούν. Η επανάληψη συχνά επιβάλλει ακόμη και τα πιο άσχημα σήματα. Ειδικά αν ένα σήμα είναι μεν αρνητικό αλλά βρίσκεται σε μια ανώτερη καμπάνια.
Αυτό που είναι όμως σίγουρο για μένα είναι πως πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία. Το θέμα Love Cyprus –τουρισμός στην Κύπρο– εικόνα της χώρας μας, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, πιο προκλητικά, πιο τιμητικά για να καταπιαστεί κανείς. Και βέβαια από τα πιο σοβαρά και κρίσιμα για να επενδύσει η κυπριακή πολιτεία και κοινωνία.
Η Κύπρος έχει πάμπολλους και εξαιρετικούς επαγγελματίες του είδους. Μια πολύτιμη παράδοση κι ιστορία και άπειρα σύγχρονα θετικά παραδείγματα. Αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες είμαι σίγουρος πως μπορεί να προκύψει κάτι πολύ καλύτερο αλλά κυρίως πολύ πιο θετικό για την εικόνα της Κύπρου μας.
Ελπίζω κι εύχομαι να υπάρξει μια επόμενη ευκαιρία με καλύτερα αποτελέσματα.
Τάσος Αναστασιάδης| Επίκουρος Καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Οκ, καταρχάς να πω ότι είναι καλό πάντα να υπάρχει σεβασμός στα έργα των δημιουργών ασχέτως αν μας αρέσουν ή όχι. Είναι σωστό ναι μεν να είμαστε ειλικρινείς στην κριτική μας, αλλά ταυτόχρονα να σεβόμαστε και τα συναισθήματα των άλλων. Για το εν λόγω λογότυπο έχω διαβάσει αρκετά σχόλια τα οποία δεν με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο ως προς τον τρόπο που έχουν διατυπωθεί. Έχοντας πει τα πιο πάνω, να παραθέσω πως αν και το εν λόγω λογότυπο έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, έμενα δεν με εκφράζει προσωπικά. Θα ήθελα να δω ένα πιο μοντέρνο σχεδιασμό που να μην παραπέμπει άθελα ή εσκεμμένα σε παλιές δεκαετίες. Νομίζω γενικά ότι το Υφυπουργείο Τουρισμού δεν έχει κάνει και τόσο σωστές κινήσεις όσον αφορά την εταιρική του ταυτότητα. Σε μια εποχή που στην Κύπρο τα σκάνδαλα έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, είναι πολύ φυσικό ο κόσμος να αγανακτά με ό,τι νέο βλέπει που θα μπορούσε να αποτελέσει προσθήκη σ’ αυτά ή ακόμα και κρατικες κινήσεις που να μην οφελούν τον τόπο τόσο πολύ. Απ’ ό,τι έχω διαβάσει η επιλογή του λογοτύπου έγινε μέσω της διαδικασίας προσφοροδότησης με τις δημόσιες διαδικασίες που προβλέπονται και επιλέχθηκε η πιο χαμηλή προσφορά. Αν και αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται στη Δημόσια Υπηρεσία, ίσως θα ήταν καλύτερα για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό να ανακοινωνόταν ένα σταθερό χρηματικό ποσό και το καλύτερο λογότυπο να επιλεγόταν από μια επιτροπή από επαγγελματίες γραφίστες με μια έκθεσή των τριών καλυτέρων λογοτύπων. Ακόμα να προσθέσω ότι οι 12.000 ευρώ δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, ειδικά σε μια εποχή οπού πολλοί έχουν χάσει τις δουλειές τους, πιστεύω πως κι αυτό προσθέτει στην αγανάκτηση που έχει προκληθεί αναφορικά με το εν λόγω λογότυπο. Όπως κι να έχουν τα πράγματα, είναι καλά πάντα να θυμόμαστε ότι αγάπη χωρίς ειλικρίνεια είναι υποκρισία κι αλήθεια χωρίς αγάπη είναι κτηνωδία.
Γιάννος Χριστοφόρου | Γραφίστας στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου, Σύμβουλος οπτικής επικοινωνίας του Ι LOVE GRAPHIC. THE EVENT
Με το που είδα για πρώτη φορά το νέο λογότυπο του Υφυπουργείου Τουρισμού, κοντοστάθηκα. Σκέφτηκα, «τι είναι αυτό τώρα;». Άρχισα να το περιεργάζομαι. Οφείλω να ομολογήσω ότι με την πρώτη ματιά μού φάνηκε αν όχι συμπαθητικό, καλούτσικο. Είχε όμως κάτι που με ενοχλούσε. Κάτι ακαθόριστο. Σιγά σιγά άρχισα να συνειδητοποιώ τι ήταν αυτό. Πρώτα απ’ όλα ενοχλούσε το OCD μου. Με μια δεύτερη όμως ματιά, πιο αυστηρή, δίνει την εντύπωση ότι είναι προχειροφτιαγμένο, ότι έγινε σε μια εξουθενωτική υπερωρία, που ο κουρασμένος πια γραφίστας δεν άντεχε άλλο να το παιδεύει και είπε: «αυτό είναι, τα παρατώ». Του λείπει αυτός ο ψιλοπαιδεμός που μας τρώει όλους, η ψιλοδουλειά, η μάχη με τις υποδιαιρέσεις του χιλιοστού και το μπαλανσάρισμα της αρμονίας που μόνο πίσω από το μάτι και μέσα στο μυαλό ενός γραφίστα υπάρχει.
«Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;».
Έπειτα, πέρα απ’ τον σχεδιασμό, σκέφτηκα, λείπει και κάτι άλλο από το λογότυπο. Πού είναι η Κύπρος σ’ όλο αυτό; Πού είναι ο νησιωτικός χαρακτήρας, πού είναι τα 10.000 χρόνια ιστορίας αυτού του τόπου, πού είναι η Αφροδίτη με την οποία, πώς να το κάνουμε, είμαστε συνδεδεμένοι μαζί της από τον 19ο αιώνα, όταν πρωτοάρχισε το τρεντ του τουρισμού από τους ρομαντικούς περιηγητές που ήθελαν σώνει και καλά να δουν από κοντά τον τόπο που γεννήθηκε η θεά της Ομορφιάς και του Έρωτα. Θα μου πείτε ότι αυτά είναι τετριμμένα και αναμενόμενα, ότι αυτά δεν εκπροσωπούν τη νέα προοπτική για αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της Κύπρου. Είδατε όμως εσείς να αλλάζει κάτι σ’ αυτό καθαυτό που έχει να προσφέρει η Κύπρος σήμερα στον όποιο επισκέπτη;
Υποψιάζομαι ότι το λογότυπο αυτό δεν το σχεδίασε Κύπριος/α. Ή και Κύπριος/α να ήταν, έχει σοβαρές ελλείψεις της πραγματικότητας, της κουλτούρας, του πολιτισμού και προπάντος, του ίδιου του προϊόντος του. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι το συγκεκριμένο λογότυπο θα μπορούσε να το είχε σχεδιάσει κι ένας (πρωτοετής) φοιτητής γραφιστικής στο Ρέικιαβικ, στην Αλαμπάμα, στο Σίδνεϋ… Πού είναι η Αγία Νάπα και τα μπαράκια της, πού είναι η Λεμεσός με τους ουρανοξύστες της, πού είναι η Πάφος με τα καλά ξενοδοχεία της; Πού είναι η παραλία, πού είναι ο ήλιος και το μη-σώσει fish & chips που ταΐζουμε τους Μαντσεστερέζους; Άλλαξε μήπως το προϊόν μας και δεν το πήραμε χαμπάρι;
«Ήλιος – Θάλασσα – Ιστορία»
Ο Υφυπουργός Τουρισμού, κ. Σάββας Περδίος, τόνισε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του νέου λογοτύπου πως «Το όνειρο να μπορούμε να προβάλουμε τη χώρα μας με ένα διαφορετικό τρόπο που δεν θυμίζει μόνο ήλιο και θάλασσα γίνεται πραγματικότητα». Αυτή και μόνο η δήλωση τα λέει όλα. Πρόκειται, πιστεύω, για την αμηχανία του πρωτάρη που θέλει να «τα αλλάξει όλα» απλά και μόνο για να δείξει έργο, να αφήσει τη σφραγίδα του κλπ. Όμως αγαπητέ κ. Υφυπουργέ, η Κύπρος δεν γίνεται ‘Παρίσι’ σε μια μέρα. Ούτε μπορείς να διαγράψεις με μια μονοκονδυλιά (κυριολεκτικά) το τρίπτυχο Ήλιος – Θάλασσα – Ιστορία. Που στο κάτω κάτω, ο τουρίστας γι’ αυτά έρχεται. Δεν έρχεται ούτε για να δει τον καταρράκτη της Κρήτου Τέρα, ούτε να κάνει paragliding στο Κούριο (βλ. προωθητικό βίντεο). Έτσι κι αλλιώς, μέσα στις 7 μέρες που έρχονται οι περισσότεροι, δεν έχουν χρόνο να κάνουν όλα αυτά. Άντε το πολύ, να δοκιμάσουν χαλούμι σε καμιά παραδοσιακή mass production ταβέρνα.
Και κάτι τελευταίο, το θέμα των εφαρμογών, κάτι το οποίο πρωτοεπισήμανε ο αγαπητός συνάδελφος Περικλής Χριστοφορίδης. Το να σχεδιάσεις ένα λογότυπο, ειδικά για τέτοιου είδους προιόν, δεν είναι παίξε γέλασε. Όλοι ξέρουμε τι κόπο και τι ώρες χρειάζονται για να στήσεις ένα brand manual. Ειλικρινά, θα ήθελα να δω αυτό το manual…
Γιάννα Χριστοφόρου | Λέκτορας Γραφικών Τεχνών στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Όταν μου είχε ζητηθεί να σχολιάσω το νέο λογότυπο της τουριστικής ταυτότητας της Κύπρου ήμουν σκεπτική ως προς το εάν θέλω να δημοσιεύσω τη γνώμη μου για το νέο αυτό οπτικό. Πρέπει να κατανοήσετε πως συνειδήτα απέχω από τα ΜΜΕ και την αυθόρμητη δημοσίευση των απόψεων μου. Γιατί ο πρόλογος; Επειδή δυστυχώς δεν έχω θριαμβευτικά σχόλια για το νέο αυτό λογότυπο.
Κατά τη πρώτη ματιά, μου ήταν εντελώς αδιάφορο, ούτε το αγάπησα, αλλά ούτε και το μίσησα. Ένιωσα πως ήταν οπτικό που είχα δει πολλές φορές στο παρελθόν από φοιτητές μου και δεν αναφέρομαι στις καλύτερες δουλείες που έχουν παραχθεί. Έπειτα αφού διάβασα και ερεύνησα για το σκεπτικό και την εννοιολογική σημασία του λογότυπου, προσπάθησα να κατανοήσω (ανεπιτυχώς) πως αυτό το οπτικό επικοινωνεί τις ιδέες που του έχουν προλογίσει, όπως το πως ..“η Κύπρος συμπυκνώνει τη μεσογειακή εμπειρία και περιέχει εκπληκτική διαφορετικότητα πολιτισμών, εθνοτήτων και προσώπων“.
Ο Υφυπουργός Τουρισμού, κ. Σάββας Περδίος, τόνισε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του νέου λογοτύπου πως «Το όνειρο να μπορούμε να προβάλουμε τη χώρα μας με ένα διαφορετικό τρόπο που δεν θυμίζει μόνο ήλιο και θάλασσα γίνεται πραγματικότητα». Μήπως αυτό δεν έχει επιτύχει με το νέο σύμβολο αφού η θάλασσα και ο ήλιος είναι από τα βασικότερα στοιχεία που αντιλαμβάνεται κάποιος κατά τη πρώτη ανάγνωση του οπτικού (κίτρινη φωτεινή καρδιά σε τιρκουάζ φόντο;) Αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω την προσπάθεια αυτή ως προς το να μην προωθήσουμε τον ήλιο και τη θάλασσα αυτής της χώρας. Μήπως αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο λογότυπο με τέτοιο σχεδιαστικό τρόπο έτσι ώστε να επικοινωνούν και κάτι περισσότερο, όπως τη κυπριακή κουλτούρα, την κληρονομιά μας, την πολιτισμικότητα; Κάτι που το παλαιότερο λογότυπο, έως ένα βαθμό, το πετύχαινε.
Τα λογότυπα δημιουργούνται για να μένουν και αυτό είναι κατορθωτό όταν κρίνονται επιτυχημένα, και σας δίνω σαν παραδείγματα τα τουριστικά λογότυπά της Ισπανίας και του Περού. Το 1983 ο διάσημος Καταλανός καλλιτέχνης Joan Miro δημιούργησε το ισπανικό λογότυπο με τον κόκκινο ήλιο που παραμένει μέχρι και σήμερα το επίσημο τουριστικό λογότυπο της χώρας. Από το 2011 έως σήμερα, το Περού χρησιμοποίει το ίδιο σύμβολο για να προωθήσει τον τουρισμό και τις επενδύσεις στη χώρα. Το συγκεκριμένο λογότυπο έχει βαθιά εννοιολογική σημασία αφού συμπεριλαμβάνει ένα σπειροειδές σχήμα στη θέση του γράμματος “P”, εμπνευσμένο από τα γραφικά μοτίβα που βρέθηκαν στους αρχαίους πολιτισμούς που άκμασαν στη γη του Περού και το οποίο σύμβολο αντιπροσωπεύει την εξέλιξη, την αλλαγή και τον μετασχηματισμό. Το ίδιο σύμβολο θυμίζει επίσης δακτυλικό αποτύπωμα για να επικοινωνήσει την ιδέα του “There is Peru for everyone”.
Στο ερώτημα εάν το δικό μας λογότυπο, αυτό του 2021, θα μπορεί να αντιπροσωπεύσει τη βασικότερη βιομηχανία της Κύπρου για πολλά χρόνια, η απάντηση δυστυχώς είναι όχι. Υπομένουμε έως το επόμενο!
