|
Το Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή τιμά δυό πρωτοπόρους δασκάλους στην διδασκαλία της χαρακτικής στην Δημοτική Εκπαίδευση, το ζεύγος Ερρίκο και Μαρούλλα Φιλίππου. Ταυτόχρονα προβάλλει έργα χαρακτικής είκοσι σύγχρονων δασκάλων της Δημοτικής και Προδημοτικής Εκπαίδευσης. Η έκθεση ανοίγει το Σάββατο 14 του Σεπτέβρη στις 12 το μεσημέρι και θα παραμείνει ανοικτή μέχρι 13 του Οκτώβρη, ώρες λειτουργίας του Μουσείου. (Τετάρτη μέχρι Κυριακή, 10.00 – 13.00 και 1600 – 18.00). Η Χλόη Στυλιανού, θυγατέρα των πρωτοπόρων δασκάλων Ερρίκου και Μαρούλλας Φιλίππου, δώρισε στο Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή ένα μπαούλο γεμάτο με όλα τα σχετικά αυτής της δραστηριότητας των γονιών της: -Εργαλεία – υλικά χαρακτικής 34 στάμπες με διακοσμητικά μοτίβα, με ανθρώπους και τοπία, με λέξη, αριθμό και γράμμα, στοιχεία της φύσης 2 τετράδια όπου είναι τυπωμένες μερικές στάμπες, μόνες τους ή επαναλαμβανόμενες, για πιό σύνθετες εκτυπώσεις. Όλα εκτίθεται στο μπαούλο και σε βιτρίνες στην ξεχωριστή αυτή έκθεση. “Οι γονείς μου και ιδιαίτερα ο πατέρας μου – γράφει η Χλόη Στυλιανού – δεν υπήρξε παρά απλός λάτρης της χαρακτικής και των τεχνών γενικότερα και ως δάσκαλος προσπάθησε συνειδητά και με συνέπεια να διδάξει στους μικρούς μαθητές του την αγάπη για την λαϊκή μας παράδοση, την τέχνη σε κάθε της μορφή και εκδήλωση και την τεχνική της χάραξης. Χάραξη σε πηλό, σε λάινο, σε πατάτα. Πάντα, σε όλες τις τάξεις των δημοτικών σχολείων στα οποία υπηρέτησε. Ιδιαίτερα όμως, κατά τη διάρκεια της παραμονής των γονιών μου στο χωριό Μανδριά Λεμεσού, ανέπτυξαν ιδιαίτερη δράση μέσα από τα εσπερινά μαθήματα για ενήλικες: εκεί, εκτός από ξυλουργική, ο ίδιος δίδασκε και τη χάραξη σε λάινο, ενώ η μητέρα μου δίδασκε τη ραπτική στις κοπέλες του χωριού. Με τις “στάμπες” που δημιουργούσαν με δικά τους σχέδια, εκτυπώνονταν τα χαρακτικά σε μπλούζες, μαντήλια, μαντηλάκια και φούστες. Οι φούστες είχαν σταμπωτή διακόσμηση στο κάτω μέρος, και χρησιμοποιούνταν κυρίως στις εκδηλώσεις του σχολείου και της κοινότητας σε περιφερειακούς αθλητικούς αγώνες και άλλες εκδηλώσεις της κοινότητας.” Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης σταμπωτά και μήτρα εκτύπωσης της συνταξιούχου δασκάλας Σωτηρίας Πύλα. Η έκθεση ολοκληρώνεται με χαρακτικά διαφόρων τεχνικών 20 δασκάλων: Λινογραφίες, ξυλογραφίες, χαλκογραφίες, κολλαγραφίες και μεταξοτυπίες. Αυτοί οι δάσκαλοι, οι οποίοι υπηρετούν ή υπηρέτησαν σε νηπιαγωγεία και σε δημοτικά σχολεία, έμαθαν την τέχνη της χαρακτικής στη Σχολή Χαρακτικής Χαμπή τα τελευταία 24 χρόνια και είναι οι πρωταγωνιστές της διδασκαλίας της χαρακτικής στα Σχολεία της Κύπρου. Μερικοί αναγνωρίζονται σήμερα ανάμεσα στους καλύτερους χαράκτες μας. Τα έργα τους συγκαταλέγονται στη συλλογή τη Σχολής ή του Μουσείου. Εκθέτουν έργα τους οι: Φοίβη Αντωνίου, Μαρία Γεννάρη, Μιράντα Έλληνα, Ιφιγένεια Κραμβή, Παναγιώτα Κτωρή, Άλκηστη Κυριάκου-Καλαϊτζάκη, Γιώργος Α. Κωνσταντίνου, Λούκας Κωνσταντίνου, Φωτεινή Λάρκου, Θέμις Λουκά, Μαρία Λουκά, Τερέζα Μαρκίδου, Ολυμπία Νικολάου, Μαρία Παπαμιχαήλ, Χρυσή Παρασκευοπούλου, Κυριάκος Παστίδης, Μαρία Πετεινάρη, Στέλιος Στυλιανού, Ειρήνη Στυλιανίδου και Χρυσάνθη Χρυσάνθου. Ερρίκος Φιλίππου (1934-2012) Ο Ερρίκος Φιλίππου γεννήθηκε στη Λεμεσό το1934. Τελειώνοντας το Διδασκαλικό Κολλέγιο στη Μόρφου ο Ερρίκος Φιλίππου εργάστηκε ως δάσκαλος σε χωριά της επαρχίας Λεμεσού (Φοινικάρια, Σούνι). Μαζί με τη σύζυγό του Μαρούλα, επίσης δασκάλα, εργάστηκαν στο διδιδάσκαλο δημοτικό σχολείο των Μανδριών Λεμεσού (1959 – 1965). Ζώντας στο χωριό ανέπτυξαν έντονη εκπαιδευτική δράση, διδάσκοντας και σε εσπερινά τμήματα ενηλίκων μαγειρική, ξυλουργική, κεντητική και χαρακτική, και ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί. Ο Ερρίκος Φιλίππου εργάστηκε σε αρκετά σχολεία της πόλης Λεμεσού μέχρι την αφυπηρέτησή του το 1996. Ενδιαφέροντά του η μελέτη της λαογραφίας του τόπου μας, η διατήρηση και συνέχιση της παράδοσης, η συλλογή κυπρολογικών εκδόσεων, οι συλλογές γραμματοσήμων και νομισμάτων, η κλασική μουσική και άλλα. Μαρούλα Φαρκώνη Φιλίππου (1931-2018) Γεννημένη στον Μουτουλλά, υπήρξε το πρώτο κορίτσι του χωριού που φοίτησε σε Γυμνάσιο. Στη συνέχεια, σπούδασε στο Διδασκαλικό Κολλέγιο στη Λευκωσία και αμέσως μετά εργάστηκε σε χωριά και σχολεία της Λεμεσού. Εκτός από την κοινή εργασία της με τον σύζυγο της Ερρίκο στα Μανδριά, εργάστηκε ως δασκάλα και ως Διευθύντρια δημοτικών σχολείων στην Καλαβασό, Μουταγιάκα και σε σχολεία της Λεμεσού ως την αφυπηρέτησή της το 1992. |
